افسردگی نوجوانان: چگونه تشخیص دهیم نوجوانمان از افسردگی رنج میبرد و چطور می توانیم به او کمک کنیم؟
افسردگی نوجوانان می‌تواند در هر نوجوانی با هر پس زمینه‌ای ایجاد شود و هرگز نباید آن را با رفتارهای سرکشانه و نرمال این گروه سنی اشتباه گرفت.
این مسئله ی بسیار جدی‌تری است و می‌تواند نتایج مهلکی به همراه داشته باشد. به همین دلیل سرعت عمل در تشخیص علائم این نوع افسردگی بسیار هائز اهمیت است. اما چرا نوجوانان تا این حد در برابر افسردگی آسیب پذیرند؟
چرا نوجوانان افسرده می‌شوند؟
نوجوانان با فشار های زیادی مواجه هستند که ممکن است تجمع آنها منجر به ایجاد افسردگی گردد. فشار امتحانات، فشار همتا (به تاثیراتی که توسط یک گروه همتا در جهت تشویق فردی به تغییر رفتارها، ارزش‌ها یا اخلاق جهت همگامی با گروه اطلاق می گردد.)، فشار خانواده، سردرگمی در زمینه های جنسیشان و یا احساس غیر محبوبیت بین هم سن و سالان از این قبیل‌اند.
از آن سو که نوجوانان از بلوغ لازم برای مواجهه با این فشارها بهره مند نیستند به افسردگی‌های حاد دچار می شوند. حال باید به دنبال چه نشانه‌هایی باشیم؟
افسردگی نوجوانان نشانه‌های متعددی دارد اما اصلی‌ترین فاکتور آن، تغییر در رفتار است. ممکن است این اتفاق به طور ناگهانی و یا به تدریج رخ دهد و ممکن است نوجوان دارای تمامی نشانه‌ها و یا تنها تعداد محدودی از آنها باشد.
تعدادی از نشانه های افسردگی نوجوانی به شرح زیر است:
تغییرات در الگوی خواب
رخوت و بی‌حالی
اختلال در تمرکز
رفتار بی‌روح (بی تفاوتی)
از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت هایی که زمانی از آنها لذت میبرده اند
شکایت کردن از دردهای غیر قابل توصیف
مشکل در تصمیم گیری
رفتار عاری از احساس مسئولیت مانند فرار و یا درگیری با مقامات مدرسه
افت شدید و ناگهانی در نمره‌های مدرسه
ارتکاب جرم‌های نامناسب و یا بیش از حد
ایجاد تغییر در روند غذا خوردن مانند تمایل به پرخوری و یا بی اشتهایی مفرط
افزایش یا کاهش زیاد وزن
مشکل در یادآوری چیزها
طغیان در برابر مسئولان و مقامات مدرسه
تمایل نشان دادن به مرگ
تغییر در حالات روحی، عموما غمگین و مضطرب بودن
شروع به استعمال الکل و مواد مخدر کردن
پیدا کردن مدرک مبنی بر فعالیت های بی قائده و بی قید (جنسی) نوجوان
پس زده شدن از سمت دوستان
نوجوانانی که این علائم را دارند و کمکی دریافت نمی‌کنند با گذشت زمان افسردگیشان شدت خواهد گرفت و حتی ممکن است باعث خودکشیشان شود. شناخت نشانه‌های خودکشی نوجوانان در جهت انجام اقدامات سریع و پیش گیرانه امری بسیار مهم است.
نشانه‌های خودکشی در نوجوانان:
تهدید به کشتن خودشان
گفتن مدام اینکه دلیلی برای ادامه دادن وجود ندارد
بیان احساسات ناامیدانه
صحبت درباره ی اینکه اگر نباشند برای کسی اهمیتی ندارد
آماده شدن برای مرگ؛ انجام کارهایی از قبیل نوشتن نامه، بخشیدن دارایی های باارزششان، نوشتن وصیت‌نامه
سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
این رفتارها باید به شدت جدی گرفته شده و با رفتارهای بارز و دمدمی دوران نوجوانی اشتباه گرفته نشوند. اگر نوجوان شما هر یک از این علائم را دارد باید به سرعت او را نزد یک پزشک یا مشاور متخصص ببرید.
همچنین اقداماتی نیز وجود دارند که والدین در جهت کاهش افسردگی نوجوانشان می توانند انجام دهند.
چگونه به یک نوجوان افسرده کمک کنیم
یکی از بهترین کارهایی که شما به عنوان والدین نوجوان میتوانید انجام دهید تقویت ارتباط‌تان با اوست. این موضوع باعث می شود شما در صورت بروز هرگونه مشکل به سرعت آگاه شده و اقدامات لازم را انجام دهید.
حال چطور این کار را انجام دهیم؟ سعی کنید خود را جای آنها قرار دهید. به یاد بیاورید که خودتان در زمان نوجوانی چه احساسات و تفکراتی داشتید تا بتوانید آنها را بهتر درک کنید.
به یاد بیاورید که والدینتان چه رفتاری با شما داشتند، اگر خوب بوده است سعی کنید آنها را در مقابل فرزندتان اجرا کنید و اگر بد فکر کنید که چگونه میتوان آنها را اصلاح کرد. به خاطر داشته باشید که در دوران نوجوانی هر احساس، هر مشکل و هر هیجان چند برابر دوران های دیگر زندگیست. پس آن چیزی که از نظر شما بسیار ناچیز و کم اهمیت می‌نماید ممکن است کل دنیای نوجوانتان باشد.
زمانی که می‌خواهید به یک نوجوان کمک کنید روی احساسات او تمرکز کنید نه رفتارش. رفتار تنها یک علامت است از آنچه درون مغز نوجوان می‌گذرد، پس از رفتار او برای تشخیص آنچه در حال رویداد است کمک بگیرید.
پس راه از بین بردن رفتارهای ناسالم تشخیص درست آنها و منشاشان است. برای مثال: میتوانید بگویید: “به نظر میرسد اخیرا زمان بیشتری از روز را در خواب به سر میبری، آیا همه چیز در مدرسه و خانه با ما روبه راه است؟”
با این کار مطمئن می‌شوید نوجوانتان با بروز هر مسئله ای به شما رجوع خواهد کرد.
چند نکته ی دیگر برای کمک به فرزند نوجوانتان:
از رفتارهای خوب با پاداش استقبال کنید و رفتارهای بد را نادیده بگیرید. تنبیه نوجوانان باعث ایجاد حس شرمساری و بی ارزشی در آنان می‌شود.
به آنها زمان استراحت دهید! انتظار نداشته باشید که همیشه بدون نقص باشند.
به آنها اجازه دهید مرتکب خطا شوند، همانطور که همه ی ما می‌شویم. به یاد داشته باشید تنها در این صورت است که انسان در زندگی‌اش درس میگیرد. پس در مواجهه با خرابکاری های او صبورتر باشید.
برای آنها وقت بگذارید و واقعا به حرفهای‌شان گوش دهید. حتی اگر مشکلات‌شان از نظر شما کوچک باشند برای آنها بسیار مهم و بزرگند.
به آنان اطمینان دهید که در هر صورتی شما همچنان پشتشان خواهید بود.
افسردگی نوجوانان یک مشکل جدی است. اگر فرزند شما نشانه های آن را داشته باشد ممکن است فکر کنید کاری از دستتان ساخته نیست. اما به یاد داشته باشید که یک مشاوره‌ی به موقع و مفید و دریافت کمک از سمت خانواده می تواند به راحتی موجب توقف و یا بهبود این مشکل شود.
برگرفته از: learning mind
جدیترین دیدگاه‌ها