اضطراب تنهایی و راه های مقابله

اضطراب تنهایی معمولا در زمان فوت عزیزان و نقل مکان کردن به جایی دیگر اتفاق می افتد. در این مقاله سعی کرده ایم داستانی در این رابطه بگوییم تا در خلال آن آموزش هایی به شما عزیزان بدهیم.

من حدودا سه ماه است که در یک مکان جدید زندگی می کنم و احساس تنهایی می کنم. احساس می کنم از خانواده و دوستان نزدیکم دور هستم، بنابراین تلاش می کنم با این روند سازگار شوم.

اضطراب ناشی از تنهایی؛ تنهایی لزوما تنها بودن نیست!

اولین چیزی که می خواهم به آن برسم این است که تفاوت زیادی بین احساس تنهایی و تنها بودن واقعی وجود دارد. یعنی شما می توانید احساس تنهایی کنید بدون اینکه لزوما تنها باشید.

من در یک شهر بزرگ زندگی می کنم، تنها بودن در اینجا شاید بی معنی باشد. اما نکته اینجاست که واقعا احساس تنهایی می کنم. غلبه بر تنهایی یافتن ارتباطی واقعی با افراد است، گاهی هر چقدر هم تلاش کنید تا با ارتباط برقرار کردن با دیگران از احساس تنهایی فرار کنید، این اتفاق نمی افتد. بنابراین وقتی از افراد مهمی فاصله می گیرید، جایگزینی آن دشوار است.

حتما بخوانید: ۸ راهکار متفاوت برای مقابله با اضطراب

چگونه با اضطراب تنهایی مقابله کنیم؟

اگر در موقعیتی مشابه باشید، اگرچه از وضعیت ایده آل کمتری برخوردار هستید، اما روش هایی وجود دارد که می توانید احساس تنهایی کمتری کنید. نکته واضح ادامه ارتباط تصویری و صوتی با افراد مهم است. فناوری های مدرن به ما گزینه های زیادی داده است تا بتوانیم با مردم ارتباط برقرار کنیم، حتی اگر آنها دور باشند. درست است که دیدار نزدیک بسیار مهم است، اما در غیاب ارتباط حضوری، انجام این کار یک استراتژی ارزشمند است.

همچنین در حال حاضر، یافتن افراد دیگر در اطراف خود برای کاهش اضطراب تنهایی است. البته این موضوع را باید بدانید که یافتن دوست جدید و صمیمی به این آسانی نیست، چرا که این کار انرژی می خواهد و کسی که ناراحت و مضطرب است، این امکان برایش سخت است. یافتن دوستان صمیمی یک عمل آگاهانه نیست که برایش تلاش کنیم، بلکه روندی است که حتی بسیاری از ما به روند آن دقت نمی کنیم. پس برای این کار باید زندگی روزمره خود را داشته باشید تا در خلال فعالیت های خود دوستی های محکمی پیدا کنید.

این نکته را مدنظر داشته باشید، که مهمترین جنبه کل این فرآیند همیشه پذیرا بودن برای یافتن دوست جدید است. اگر زندگی خود را تعطیل کرده اید، اگر تا آخر عمر به خود عذاب تنهایی بدهید و در سوگ عزیزان باشید، پس دیگر زندگی را از دست داده اید. اما پذیرا بودن به این معنی است که هرگونه تعامل بالقوه توانایی تبدیل شدن به یک دوستی مادام العمر را دارد. آیا این اتفاق مدام رخ خواهد داد؟ البته که نه. اما من می گویم که بهتر است زیر سایه این تلاش زندگی کنیم تا اینکه دست از تلاش برداریم.

حتما بخوانید: ۴ روش برقراری ارتباط برای کاهش اضطراب در دوران بحران