پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس(GDMS)
سنجش و آشنایی با سبک های تصمیم گیری می‌تواند زمینه‌ساز رشد و پختگی فرآیند تصمیم‌گیری در حوزه فردی و سازمانی باشد. مدیری که سبک تصمیم‌گیری خود و کارکنانش را می‌شناسد یا هر فرد دیگری که نقاط قوت و ضعف خود در تصمیم گیری را می‌شناسد، مطمئنا گامی بزرگ در جهت رهایی از استرس، دفاع از تصمیم گیری های انجام شده توسط وی و توجیه و اقناع دیگران برداشته اند.
پنج سبک تصمیم گیری عبارتند از: سبک عقلانی، سبک شهودی، سبک وابستگی، سبک آنی و سبک اجتنابی است.
طبق نظر کازگان تصمیم‌گیری تمایل به حل یک مشکل است، زمانی که بیش از یک راه‌حل وجود دارد و باید مناسب‌ترین راه‌حل انتخاب شود. با این تعریف اگرچه به نظر می‌رسد که تصمیم‌گیری و حل مسئله باهم هم‌پوشی دارند، اما گیث مارون، فیش هاف، کوادرل و فربای معتقدند که برخلاف حل مسئله که نیاز به شناسایی راه‌حل مناسب برای حل یک مشکل دارد، تصمیم‌گیری به انتخاب یک عمل از بین شیوه‌های عمل متضاد نیاز دارد و اغلب در شرایط عدم اطمینان و قطعیت روی می‌دهد. شایان ذکر است که علی‌رغم تفاوت ذکرشده که نشانگر اختصاصی‌تر بودن تصمیم‌گیری است، نمی‌توان وجود رابطه نزدیک‌بین تصمیم‌گیری و حل مسئله را نادیده گرفت، به‌گونه‌ای که دزوریلا و گلدفرید تصمیم‌گیری را یکی از مؤلفه‌های حل مسئله دانسته‌اند. مؤلفه‌های یک تصمیم‌گیری مؤثر و کارآمد بر اساس نظر بیرنز عبارت‌اند از: انتخاب یک هدف، شناسایی و ارزیابی گزینه‌ها، انجام و تحقق بخشی شیوه عمل انتخاب‌شده و ارزیابی پیامدهای تصمیم. کازگان اظهار می‌کند که راهبرد تصمیم‌گیری درواقع همان رویکرد فرد به مسئله تصمیم‌گیری و شیوه‌هایی است که در طی فرآیند تصمیم‌گیری دنبال می‌شود.
نتایج و تفسیر آن‌ها
پرسشنامه سبک های تصمیم گیری حاصل مطالعه اسکات و بروس (۱۹۹۵) که پس از ترجمه بارها توسط پژوهشگران داخلی مورد استفاده قرار گرفته است و مشخصات روانسنجی آن مطلوب گزارش شده است.
با تکمیل این پرسشنامه سبک تصمیم گیری غالب و نمرات و نمودار مرتبط به شما ارایه خواهد گردید.
جدیترین دیدگاهها