به‌جرئت می‌توان گفت که بزرگترین سرمایه‌ی نسل بشر، کودکانند. کودکان امید آینده‌ی ما هستند. راهنمایی و هدایت درست کودکان، طبق علاقه و ذوق و استعداد خودشان، و نه با اجبار وظیفه‌ای مهم و ارزشمند است.

بی‌شک، شیوه تربیت فرزندان تأثیر بسیاری روی موفقیت در زندگی و آینده آنها دارد. پدر و مادرِ آگاهی که روش‌های درست برخورد با فرزند خود را می‌دانند و از روش‌های درست تربیتی استفاده می‌کنند، نقش مهمی در موفقیت و پیشرفت او در زندگی دارند.

بیشتر والدین سلامت جسم فرزندانشان را عالی حفظ می‌کنند؛ همه تلاش خود را می‌کنند که کودک خوب غذا بخورد، واکسن‌هایش را سر وقت دریافت کند و از نظر بدنی فعال باشد. سلامت عاطفی و روانی کودک هم به‌اندازه سلامت جسمانی او مهم است.

شنیدن جمله‌ی «عجب بچه‌ی لوس و بی‌تربیتی!» برای پدر و مادرها خوشایند نیست. اما حقیقت این است که بسیاری از والدین با کودکانی لوس، پرخاشگر و بی‌ادب دست و پنجه نرم می‌کنند و در اغلب موارد به خواسته‌های آنها تن می‌دهند.

کتابخوانی یکی از بهترین روش‌ها برای آموختن و تقویت خلاقیت کودک است. اما در دنیای اسباب‌بازی‌های رنگارنگ و بازی‌های ویدئویی، تربیت کودک کتابخوان کار ساده‌ای نیست. هرچند شاید پرورش میل کتابخوانی در کودکان دشوار باشد، روش‌های گوناگونی برای این کار وجود دارد.

برخی رفتارهای خلاف هنجار یا خلاف قوانین در مراحل استقلال‌طلبی و خودمختاری کودک طبیعی‌اند، اما اگر این رفتارها به تناوب و با شدت زیاد رخ دهند، ممکن است بیانگر نوعی اختلال رفتاری کودکان باشند.

اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری، نام کلی‌ای است که طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می‌شود. اختلال یادگیری به معنای نقص در هوش یا انگیزه‌ نیست. کودکان دچار اختلال یادگیری تنبل یا کودن نیستند، در حقیقت اکثر آنها به اندازه‌ی سایرین باهوش هستند و فقط مغزشان به طریقه‌ی متفاوتی عمل می‌کند.

یادگیری همیشه به‌معنای آموختن نکات علمی و تاریخی نیست. دامنه درس‌ها و مهارت‌هایی که کودکان باید یاد بگیرند، محدود نیست. در روزهایی که درنتیجه همه‌گیری ویروس کرونا مدرسه‌ها آنلاین شده‌اند، بهتر است پدر و مادرها کمی برنامه درسی را تغییر دهند.

خانمی تعریف می‌کرد که یک‌بار موقع رانندگی به‌همراه کودکانش اتفاقی افتاد که او را بسیار ترساند. سه کودکش روی صندلی‌های عقب خودرو نشسته بودند و او در بزرگ‌راه می‌راند که ناگهان کوچک‌ترین دخترش که ۴ ساله بود، با وحشت فریاد می‌زند: «وایسا!» او که از این فریاد ناگهانی یکه خورده بود، به‌سرعت خودرو را متوقف می‌کند و از دخترش می‌پرسد که چه اتفاقی افتاده است. دخترک هم با ناراحتی و وحشت می‌گوید: «داشتی بوپسی رو زیر می‌گرفتی.» بوپسی، دوست خیالی او بود. در این مقاله در مورد دوست خیالی کودکان و نحوه رفتار صحیح والدین با آن صحبت خواهیم کرد.