۴ نشان اولیه ی اوتیسم که تمام والدین باید بشناسند

با توجه به افزایش آمار شیوع اوتیسم در کودکان، آگاهی والدین از نشانه های این اختلال امری ضروری است. بر اساس تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها (سی دی سی) در بخش اوتیسم و ناتوانی های رشدی، از هر ۵۹ کودک یک کودک دچار این اختلال است. نگهداری از کودکانی با این اختلال مستلزم آگاهی و به کار گیری تکنیک های خاصی است از این رو بسیار مهم است که خانواده ها از قبل با نشانه های اوتیسم آشنایی کامل داشته باشند. همچنین اگر شما می خواهید به عنوان پرستار کودک، مربی، روانشناس کودک و یا هر شغل دیگری مرتبط با کودکان فعالیت داشته باشید ضروری است که ابتدا با این نشانه ها و خصوصیات آشنایی پیدا کنید. در ادامه با چند مورد از نشانه های اولیه و شایع اختلال اوتیسم آشنا خواهیم شد:

۱. عقب بودن در روند گسترش فعالیت های فیزیکی

یکی از اولین نشانه هایی که ممکن است والدین و یا پرستاران تشخیص دهند این است که کودک آنها در انجام برخی فعالیت های فیزیکی که کودکان هم سن و سالشان به آسانی از عهده ی آنها بر می آیند، ناتوان هستند. برای مثال، اگر کودکی در سه ماهگی قادر به گرفتن یا نگه داشتن اشیا و یا دنبال کردن اجسام متحرک توسط چشمانش نباشد، این می تواند یکی از علائم اولیه ی اوتیسم این کودک محسوب شود. به طور مشابه در ۱۲ ماهگی، ناتوانی در چهار دست و پا رفتن، دست تکان دادن، حرکت دادن سر، اشاره کردن به اجسام و یا ایستادن همراه با کمک یک بزرگتر می تواند نشانگر اختلال اوتیسم باشد. در دو سالگی نیز موارد مشابه دیگری وجود دارند که یک کودک اوتیسمی قادر به انجام آنها نخواهد بود. این موارد شامل راه رفتن، هل دادن اسباب بازی های چرخدار، آگاهی از عملکرد وسایل مورد استفاده ی روزمره مثل قاشق، چنگال و تلفن هستند.

همچنین اگر شما یک کودک اوتیسمی دارید حتما میدانید که آنها همیشه به صداها واکنش نمی دهند یا وقتی اسمشان را صدا بزنید ممکن است جواب ندهند.بسیاری از آنها حتی برنمی گردند تا ببیند صدا از کدام سمت آمده است. آنها همچنین برای در آغوش گرفته شدن به سمت شما نمی آیند و یا سایر حرکات کودکان همسن خود را از خود به نمایش نمی گذارند.

۲. تفاوت های ارتباطی

مهارت های ارتباطی یک کودک اوتیسمی نیز، مانند سایر کودکان پیشرفت نخواهند کرد. برای مثال، اکثر کودکان در یک سالگی قادر به گفتن لغات تک و ساده هستند اما در کودکان اوتیسمی این اتفاق رخ نمی دهد.

همچنین کودکان کوچکتر ممکن است هرگز به مراقبشان تا زمانی که به آنها لبخند نزده و یا غلغلکشان نداده لبخند نزنند، و به کندی شروع به خندیدن، صدا درآوردن و حتی جیغ زدن کنند. کودکان اوتیسمی معمولا حرکتی مثل دست تکان دادن (به هنگام خداحافظی) را به خودی خود انجام نخواهند داد و پیش قدم چنین عمل هایی نخواهند بود.

همچنین آنها به کندی شروع به استفاده از ارتباط چشمی (در جهت جلب توجه و یا بیان درخواست هایشان) می کنند. برای مثال در کودکان با نشانه های اولیه ی اوتیسم هرگز این اتفاق نمی افتد که به غذایی نگاه کنند و از این طریق به والدینشان بفهمانند گرسنه هستند و دوست دارند مقداری از آن را بخورند.

به طور معمول در ۲۴ ماهگی بسیاری از کودکان قادر هستند با ساخت جمله های دو کلمه ای ارتباط برقرار کنند و حداقل با حدود ۱۵ واژه آشنایی کامل دارند. آنها همینطور ممکن است قادر باشند از دستور های ساده پیروی کنند و بفهمند چه چیزی از آنها خواسته شده است و طبق آن عمل کنند. همچنین معمولا لغات یا اعمال والدینشان را تقلید می کنند. که در یک کودک دچار اوتیسم هیچ کدام از این مراحل مهم مشاهده نخواهند شد.

به علاوه ممکن است بچه های به نسبت کوچک تر دچار این اختلال از الگوهای گفتاری عجیبی استفاده کنند. ممکن است تنها با یک تون بسیار آرام یا بسیار بلند صحبت کنند، با لکنت و تامل زیاد حرف بزنند، لغات یا جملات تکراری را بارها و بارها بگویند وسوال ها را به جای جواب دادن دوباره تکرار کنند.

۳. دشواری در برقراری رابطه و عدم تمایل به بازی

بازی ها و روابط نیز در کودکان اوتیسمی مقداری متفاوت هستند. و تشخیص این تفاوت ها برای والدین و سایر افرادی که با کودکان سر و کار دارند امری بسیار مهم و ضروری است. برای مثال، این کودکان بر خلاف سایر هم سن و سالانشان به چهره های جدید دقت نمی کنند، به کودکان دیگر تمایلی نشان نمی دهند و به والدینشان محبتی ابراز نمی کنند.

علاقه ای به جلب توجه دیگران ندارند و بازی ای را شروع نمی کنند و معمولا دوست ندارند در آغوش گرفته شوند، بوسیده شوند و یا دست کس دیگری را بگیرند. و گاها ممکن است با اجسام به طرز عجیبی بازی کنند برای مثال ممکن است تمام تمرکزشان را روی به صف کردن اجسام و یا مرتب کردن آنها با یک ترتیب خاص بگذارند و یا مکررا و به مدتی طولانی چرخ یک ماشین اسباب بازی را بچرخانند و یا دکمه ی یک اسباب بازی را فشار دهند.

۴. علایق و عادات ثابت و غیر قابل تغییر

بسیاری از کودکان اوتیسمی علایق و عادت های بسیار ثابتی دارند. آنها علاقه ای به یادگیری و یا بازی کردن با چیزهای مختلف ندارند و در عوض از تمرکز روی امور محدود لذت میبرند. این کودکان معمولا علاقه ی شدیدی نسبت به یک اسباب بازی، جسم یا موضوع خاص دارند. همچنین حتما می دانید که این کودکان ترجیح میدهند همیشه از یک روش به خصوص پیروی کنند به جای آنکه تمام روش های ممکن استفاده از یک چیز را امتحان کنند. برای مثال ممکن است یک کودک اوتیسمی مکررا چرخهای یک ماشین را با دست بچرخاند اما هرگز وانمود نکند که دارد آن ماشین را روی زمین، دیوار و یا هوا می راند.

فراموش نکنید که کودکان اوتیسمی بر اساس عادت ها و روتین ها زندگی می کنند. تغییر دادن طرز غذا خوردنشان، خوابیدنشان و یا بیرون رفتنشان می تواند به شدت آنها را غمگین سازد و موجب کج خلقی، جیغ زدن، حملات عصبی و یا عکس العمل های شدید دیگری از این قبیل شود.