تفاوت سی وی (CV) و رزومه

اگر تاکنون برای کاری درخواست داده باشید، احتمالا با مفهوم رزومه یا CV آشنا هستید. حتی اگر فرم رزومه را به‌صورت رسمی تنظیم نکرده باشید، باز هم هنگام درخواست برای کار، احتمالا (به‌طور شفاهی) به پرسش‌هایی در رابطه با خودتان پاسخ داده‌اید. رزومه و CV در واقع اطلاعاتی درباره‌ی شما به کارفرما یا سازمان می‌دهد تا مشخص شود که آیا شما از شرایط اولیه برای گرفتن کار یا شغلی که برای آن درخواست داده‌اید برخوردار هستید یا خیر.

در مفهوم کلی رزومه با CV تفاوتی ندارد و معمولا هر دو برای هدف مشابهی به‌کار می‌روند، اما از دیدگاه دقیق‌تر، تفاوت‌هایی از لحاظ ساختار، قالب‌بندی، شیوه‌ی نگارش و حتی اهداف آنها وجود دارد. برای برخی مشاغل حتما باید CV تنظیم کنید و برای برخی دیگر رزومه کفایت می‌کند. ویژگی‌های رزومه و CV در برخی از کشورها با کشورهای دیگر متفاوت است.

حتما بخوانید:

تفاوت‌های کلی روزمه و CV

CV طولانی‌تر از رزومه است و معمولا جزئیات بیشتری را دربرمی‌گیرد. در اروپا و بخشی از آسیا، اصطلاح رزومه و CV هر دو به یک منظور به‌کار می‌رود؛ بنابراین CV یا رزومه‌ای که در این کشورها استفاده می‌شود با استانداردهای رزومه و CV در ایالات متحده متفاوت است. در ایالات متحده، CV در محیط‌های دانشگاهی و علمی استفاده می‌شود و جایگزینی برای رزومه‌های استاندارد است.

CV شامل چند صفحه‌ است و جزئیات تمام سوابق تحصیلی و حرفه‌ای شما را دربرمی‌گیرد، اما رزومه کوتاه‌تر است و با هدف شغلی خاصی به‌کار می‌رود. هر دو فرم کاملا منحصربه‌فرد هستند.

رزومه بهتر است یا CV

پاسخ این سؤال به اهداف، تخصص شما و نوع شغلی که برای آن درخواست داده‌اید بستگی دارد. برای ایجاد رزومه یا CV دستورالعمل‌هایی وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توانید رزومه یا CV خود را بر اساس زمینه‌ی تحصیلی و شغلی، تخصص و شرایط محل زندگی‌تان تنظیم کنید.

تعریف رزومه و CV

رزومه

بر اساس استانداردهای ایالات متحده، رزومه یک یا دو صفحه اطلاعات و مدارک درباره‌ی فرد متقاضی کار است. یک رزومه‌ی خوب مسئول استخدام را متقاعد خواهد کرد که با شما مصاحبه کند.

CV

CV به زبان لاتین به معنای مراحلی از زندگی یا سوابق آن است. CV معمولا بیشتر از پنج صفحه است و شرح دقیقی از سوابق کاری و تحصیلی، افتخارات، مقالات یا کتاب‌هایی که منتشر کرده‌اید، دستاوردهای علمی و موارد دیگر را دربرمی‌گیرد.

CV به‌طور مرتب به‌روز رسانی می‌شود. هر کار جدیدی که انجام می‌دهید یا هر مقاله‌ای که منتشر می‌کنید، هر کنفرانسی که در آن شرکت می‌کنید یا مهارتی که یاد می‌گیرید را باید به آن اضافه کنید. برخلاف رزومه، CV را برای هر شغل به‌طور اختصاصی تنظیم نمی‌کنند. با هر کار یا دستاورد جدید، سندی به اسناد CV که از قبل تنظیم شده اضافه می‌شود.

جزئیات تفاوت‌های رزومه و CV

تفاوت‌ها	در CV	در رزومه
اهداف	ارائه‌ی یک گزارش دقیق از تاریخچه‌ی حرفه‌ای‌تان	ارائه‌ی تصویری کوتاه و جذاب از حرفه‌ی شما که از متقاضیان دیگر متمایزتان کند.
به روز رسانی	CV برای هر برنامه‌ی کاری مناسب نیست. هیچ سابقه‌ای در CV حذف نمی‌شود. برعکس، CV با هر مقاله‌ی منتشر شده یا شرکت در یک کنفرانس یا میزبانی آن، انجام یک کار جدید یا کسب یک گواهی‌نامه و مانند آن به روز رسانی می‌شود.	در رزومه معمولا سابقه‌ی کاری، مهارت‌ها و گواهی‌نامه‌هایی را که دارید باید به طور سفارشی با کلمات کلیدی شغل جدید تنظیم کنید. اگر شغل جدید ارتباطی به مشاغل قبلی‌تان ندارد، برخی از مهارت‌های‌تان را باید در رزومه حذف کنید. به عنوان مثال، آن دسته از مهارت‌هایی که ده سال پیش داشته‌اید و دیگر با شغل جدیدتان ارتباطی ندارند برای رزومه‌ی جدید مناسب نیستند و باید حذف شوند.
قالب‌بندی	قالب‌بندی و فرمت CV کاملا رسمی است و هیچ جلوه‌ی گرافیکی غیرضروری در آن به کار نمی‌رود. هر سابقه‌ی کاری که وارد می‌شود باید در قالب سال و ماه نوشته شود.	در رزومه، کمی خلاقیت لازم است و باید به طور سفارشی تنظیم شود. در رزومه باید روی دستاوردهای برجسته و قابل‌توجه (نه فقط دستاوردهای اخیر) تأکید شود. تاریخ دقیق دستاوردها و فعالیت‌ها در رزومه چندان اهمیتی ندارد.
بخش‌های اصلی و اختیاری	بخش‌های اصلی CV عبارتند از: نام و اطلاعات تماس؛ آموزش (اغلب قبل از سابقه‌ی کار ذکر می‌شود)؛ سوابق حرفه‌ای (گاهی بر اساس هر پروژه یا تحقیقات ذکر می‌شود). برای نوع دانشگاهی CV، اغلب به‌جای عنوان «سوابق حرفه‌ای» از عنوان «تجربه‌ی تحصیلی/ تدریس» استفاده می‌کنند؛ مهارت‌های تخصصی یا فنی؛ جوایز و افتخارات؛ سخنرانی‌ها؛ مقاله یا مطالب منتشرشده؛ منافع پژوهشی؛ شرکت در کنفرانس یا میزبانی آن یا کمک به برگزاری کنفرانس؛ مجوزها یا گواهی‌نامه‌ها؛ سازمان‌هایی که از لحاظ حرفه‌ای به آنها پیوسته‌اید؛ مشاوره؛ منابع و مراجع. بخش‌های اختیاری CV عبارتند از: تسلط بر زبان‌های خارجی؛ ذکر شدن نام شما از طریق رسانه‌ها. البته کسانی که به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اند، از همه‌ی این زیرشاخه‌ها استفاده نمی‌کنند.	بخش‌های اصلی رزومه عبارتند از: نام و اطلاعات تماس؛ خلاصه‌ی وضعیت شخصی؛ سابقه‌ی کاری، گاهی اوقات می‌تواند شامل کارهای داوطلبانه نیز شامل باشد؛ مهارت‌ها (در صورت تسلط بر زبان خارجی، آن را در این قسمت ذکر کنید)؛ ذکر سطح تحصیلات، شرکت در سمینارها، مجوزهایی که دارید، اگر گواهی‌نامه‌ای بابت زبان خارجی دریافت کرده‌اید آن را در قسمت تحصیلات ذکر کنید. بخش‌های اختیاری رزومه عبارتند از: نمونه‌ی کار؛ سرگرمی‌ها یا علایق شخصی؛ منابع. نوشتن رزومه آسان‌تر از نوشتن CV است و بخش‌های کمتری را در بر می‌گیرد.
سطح جزئیات	CV جامع و کامل است و باید در آن همه‌ی اطلاعات درباره‌ی کار، تحصیلات و بخش‌هایی از زندگی شخصی‌تان را ذکر کنید.	رزومه مختصر است و مانند یک تیزر تبلیغاتی است که با پیش نمایشی از مهارت‌های‌تان مصاحبه‌کننده را جذب می‌کند تا با شما مصاحبه کند. پس از ارائه‌ی رزومه، به شما فرصت خواهند داد در مورد شایستگی‌های حرفه‌ای‌تان در طول مصاحبه صحبت کنید.
تعداد صفحات	یک CV برای یک فارغ‌التحصیل بدون تجربه‌ی کاری معمولا پنج تا شش صفحه باید باشد. برای یک فرد با مدرک دکترا و مقالاتی که منتشر کرده است و سابقه‌ی کار، معمولا بیش از ۱۰ صفحه است.	یک صفحه کاملا مناسب است و نباید بیشتر از دو صفحه باشد.
فهرست اطلاعات شخصی	در CV‌های اروپایی و آسیایی گاهی اوقات اطلاعات شخصی به این صورت هستند: وضعیت تأهل؛ سن: ملیت (بیشتر در اروپا رایج است): تاریخ تولد: جنسیت: دین (اغلب در فیلیپین رایج است): سرگرمی‌ها: تعداد فرزندان. نکاتی در رابطه با فهرست اطلاعات شخصی: در آفریقای جنوبی متقاضیان باید شناسه‌ی خود را جهت مشخص کردن وضعیت خودشان و اینکه اقدامات‌شان در زندگی قابل تأیید هست یا خیر ارائه بدهند. ملیت در CV اروپایی درج می‌شود، اما اختیاری است. برخی بر این باورند این بخش حتما باید تکمیل شود، چراکه به این ترتیب مشخص می‌شود هر متقاضی از کدام کشور است و واجد شرایط کار در برخی کشورهای معین هست یا خیر. قانون برابری در سال ۲۰۱۰ در انگلستان از تبعیض شغلی نسبت به افراد متقاضی جلوگیری می‌کند، بنابراین در این کشور نیازی به درج ملیت و نژاد در CV نیست. در عوض بسیاری از فرم‌های درخواست کار به‌صورت آنلاین وجود دارند که واجد شرایط بودن متقاضی کار را بررسی می‌کنند. در ایالات متحده کارفرما به هیچ عنوان حق قانونی برای سؤال کردن درباره‌ی وضعیت تأهل و مذهب شما را ندارد. آنها فقط می‌توانند سن شما را بپرسند که دولت محلی یا فدرال به منظور خاصی به آن نیاز دارد.	در بسیاری از رزومه‌ها فقط شماره‌ی تماس، ایمیل، حساب کاربری لینکدین متقاضی فهرست می‌شود.
عکس	برخی از فرمت‌های CV شامل عکس هم هستند. برای مثال در اروپا و فرانسه برای CV عکس در نظر می‌گیرند. در ژاپن و فیلیپین و برخی از کشورهای آسیایی دیگر نیز مشابه این امر دیده می‌شود. اما در انگلستان عکس گذاشته نمی‌شود.	در رزومه به هیچ عنوان عکس قرار نمی‌گیرد، مگر آنکه حرفه‌ای که متقاضی آن هستید مدلینگ یا کار دیگری باشد که به فیزیک بدنی شما مربوط است.
ابعاد چاپ	در اروپا CV در برگه‌های A4 چاپ می‌شود. اما در آمریکا روی کاغذ نامه چاپ می‌شود.	رزومه در آمریکا روی کاغذ نامه نوشته می‌شود.
مراجع و گواهی‌نامه‌ها	مراجع و منابع معمولا در انتهای CV نوشته می‌شود. مگر اینکه از طرف کارفرما به شما ابلاغ شود که باید به همراه CV یک سند از منابع را ضمیمه کنید که در این صورت باید آن را در فایل جداگانه‌ای قرار دهید. منابع شامل: اسم کامل عنوان شغلی نام شرکت، دانشگاه یا انجمن آدرس محل کار تلفن محل کار آدرس ایمیل است.	منابع در رزومه فهرست نمی‌شوند. گاهی اوقات گواهی‌نامه یا توصیه نامه ذکر می‌شود.

اطلاعات مهمی که باید در CV درج شوند

۱. تحقیق

تحقیق یا با عنوان مستقل یا در پایین عنوان سابقه‌ی کاری نوشته می‌شود و شامل موارد زیر است:

خلاصه‌ی تحقیق و اهداف آن؛
نام محققان اصلی و همکاران؛
روش مورد استفاده در تحقیق؛
نتایج تحقیق (اگر تحقیق به نتیجه نرسیده و هنوز در حال انجام شدن است، روند پیشرفت آن را به‌جای نتایج بنویسید)؛
مهارت‌های نرم‌افزاری؛
آیا تحقیق منتشر شده است و آیا جایی به آن استناد شده است؟

شرح تحقیقات در حال انجام باید به شکل زیر نوشته شود:

اهداف و موفقیت‌های تحقیقات؛
روش‌های آزموده‌شده؛
مهارت‌های فنی مورد استفاده در تحقیق.

۲. آموزش

اگر تجربه‌ی آموزش یا تدریس (رایگان یا با حقوق) دارید، باید آن را به‌عنوان سابقه‌ی حرفه‌ای خود قرار بدهید. آموزش بخش مهمی از زمینه‌ی دانشگاهی، علمی و تحقیقاتی را تشکیل می‌دهد.

در این بخش باید موارد زیر را ذکر کنید:

تعیین سطح دانشجویانی که به آنها تدریس می‌کنید (کارشناسی، کارشناسی ارشد و …)؛
مواد آموزشی یا برنامه‌ی درسی‌ای که تنظیم کرده‌اید، خواه به‌تنهایی خواه با همکاری دیگران؛
تجربه‌ی سرپرستی آزمایشگاه ازجمله مهارت‌های فنی، تجهیزات مورد استفاده و مقطع تحصیلی دانشجویان تحت نظارت‌تان؛
تجربه‌ی هدایت و راهنمایی دانشجویان در پایان‌نامه‌ها؛
سخنرانی‌ها.

۳. مهارت مدیریت

قسمت مهمی از مهارت‌های شما را مهارت‌های سازمانی و مدیریتی تشکیل می‌دهد که برای تحصیلات دانشگاهی و تحقیقاتی به آنها نیاز دارید. این بخش شامل موارد زیر است:

مشارکت در هیئت مدیره و کمیته‌ی دانشگاه، حتی برای یک دوره‌ی کارشناسی؛
تجربه‌ی برنامه‌ریزی رویدادها و کنفرانس‌ها در دانشگاه؛
اجرای یک سخنرانی؛
ارزیابی آزمون‌ها و کارنامه‌ها؛
مشارکت در تنظیم طرح‌های تحقیقاتی؛
تجربه‌ی رهبری تیمی از پژوهشگران؛
مدیریت منابع محدود برای یک پروژه‌ی تحقیقاتی.

۴. مقالات و مطالب منتشرشده

مقالات، مجلات، تحقیقات، کتاب‌ها یا اختراعاتی از شما که منتشر شده یا به ثبت رسیده‌اند را باید ذکر کنید. این موارد به صورت زیر نوشته می‌شوند:

نام مجله یا مجلاتی که مطلب در آن منتشر شده است؛
عنوان کامل مطلب؛
فهرست کامل نویسندگان؛
تاریخ انتشار.

توجه:

اگر در مطلب منتشرشده نویسندگان دیگری نیز با شما همکاری داشته‌اند، فهرست کامل نام‌ها را بنویسید و نام خود را از دیگران مشخص کنید؛
اگر مطلب یا موردی دارید که در حال انتشار است، می‌توانید به‌جای تاریخ آن بنویسید «در دست انجام است» یا «در آینده منتشر خواهد شد»؛
به دو صورت می‌توانید فهرست انتشارات خود را بنویسید: بر اساس تاریخ انتشار یا بر اساس نوع آن که می‌تواند کتاب، مقاله یا پژوهش باشد؛
سخنرانی‌هایتان برای گروه‌های کوچک را می‌توانید در این بخش بگنجانید، به شرطی که تعداد مخاطبان به‌اندازه‌ی کافی و موضوع سخنرانی با رشته‌ی شما مرتبط بوده باشد.

۵. مجوزها و گواهی‌نامه‌ها

هر نوع گواهی‌نامه، مدرک یا مجوزی که برای حرفه یا صنعت شما صادر شده است، مانند مجوز طبابت؛
گواهی‌نامه‌ی مدیریت پروژه؛
آزمون انگلیسی به‌عنوان یک زبان خارجی (TOEFL)؛
مجوز آموزش.

۶. کنفرانس‌ها و دوره‌هایی که در آن شرکت داشته‌اید یا به برگزاری آن کمک کرده‌اید.

این بخش شامل موارد زیر است:

نام رویداد؛
تاریخ رویداد (فقط سال)؛

۷. سرمایه‌های اعطاشده

این مورد شامل هر گونه کمک‌هزینه‌ی تحصیلی یا بودجه‌ای است که برای کار، کنفرانس و پروژه‌های تحقیقاتی به شما اعطا شده است.

نام مؤسسه‌ی اعطاکننده؛
مقدار کمک هزینه؛
تاریخ اعطای آن؛
نحوه‌ی استفاده از بودجه؛
نقش شما در تأمین بودجه؛
جوایز یا وجوه دریافت‌شده توسط مدرک (کارشناسی).

۸. وابستگی‌های حرفه‌ای

فهرستی از عضویت در واحدهای صنفی و گروه‌های مرتبط در دانشگاه و مانند آن را ذکر کنید (در صورت وجود). این بخش شامل موارد زیر است:

نام سازمان؛
موقعیتی که در آن سازمان دارید.

آیا حتما باید یک CV تنظیم کنید؟

اگر در هریک از صنایع یا مشاغل فوق یا در هریک از کشورهایی که ذکر شد زندگی و فعالیت می‌کنید پاسخ مثبت است.

اما اگر حرفه‌ی شما در زمینه‌ی فناوری اطلاعات، بازاریابی، طراحی یا امور مالی باشد یا حتی اگر کارهای تحقیقاتی شما ارزش چندانی نداشته باشد، باز هم کارشناسان منابع انسانی توصیه می‌کنند یک CV داشته باشید؛ به‌ویژه اگر فرصت کار در کشوری خارجی را دارید.

CV را به عنوان یک رزومه‌ی کامل با تمام جزئیات در نظر بگیرید. سابقه‌ی کار گسترده، جوایز، رسانه‌ها، فعالیت‌های فوق برنامه، اطلاعات شخصی و هر آنچه تاکنون به‌عنوان یک دانش‌آموز، دانشجو یا یک حرفه‌ای انجام داده‌اید، فهرست کنید. در این‌صورت زمانی که برای یک شغل درخواست دادید مجبور نیستید زمان زیادی را صرف به‌ یاد آوردن همه‌ی دستاوردهایتان کنید.

برگرفته از: business.tutsplus.com