Select Page

آزمون هوش هیجانی بار– آن (emotional intelligence bar-on)

آزمون هوش هیجانی بار– آن (emotional intelligence bar-on)
آزمون هوش هیجانی

اولین مقیاس آزمون هوش هیجانی بار- آن در سال ۱۹۸۰ با طرح این سوال که چرا بعضی مردم نسبت به بعضی دیگر در زندگی موفق ترند آغاز گردید. در این سال مولف مفهوم تعریف و اندازه ای از هوش غیر شناختی  ارائه فرد و پس از ۱۷ سال تحقیق اولین مقیاس هوش هیجانی ساخته شد. مقیاس هوش هیجانی او دارای پنج مقیاس یا جنبه (مهارت های درون فردی، مقابله با فشار، سازگاری و خلق کار) و پانزده خرده مقیاس است.

روز به روز بر تعداد افرادی که متوجه می شوند، هوش هیجانی نقش مهم تری نسبت به هوش عمومی در موفقیت شخصی – شغلی انسان ها ایفا می کند افزوده می شود. پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن که توسط روون بار-آن تهیه شده است و ویراست سال ۲۰۰۶ آن یکی از پر کاربردترین ابزارهای روانسنجی است، در واقع  برای سنجش مجموعه قابلیت ها، صلاحیت ها و مهارت های غیر شناختی در نظر گرفته شده است که بر توانایی شخص برای موفقیت در مقابله با درخواست ها و فشارهای محیطی تاثیر دارند. عوامل کلیدی که این پرسشنامه ارزیابی می کند کارکرد های عاطفی، هیجانی و اجتماعی هستند که منجر به بهزیستی روانشناختی می گردند.

این پرسشنامه صفات شخصیتی را اندازه گیری نمی کند و به جای آن بر عملکرد فرد و استعداد برای عملکرد تاکید دارد.

نتایج و تفسیر آن ها

با انجام دادن این پرسشنامه شما تفسیر کاملی شامل پنج بعد اصلی و زیربعدهای آن و همچنین نمره کل در مقایسه با استاندارد و هنجار ملی دریافت خواهیدنمود. که به شما در تشخیص نقاط قوت و ضعف و برنامه ریزی برای بهبود آن ها کمک خواهد نمود.

البته این نکته را باید در نظر داشت که الگوی این پرسشنامه بیشتر استعداد برای عملکرد را می سنجد تا عملکرد واقعی فرد (استعداد موفقیت تا خود موفقیت). به این معنا که برای دستیابی به موفقیت در زمینه های مرتبط با هوش هیجانی ( که تقریبا شامل همه زندگی ما می شود) می بایست این استعداد را شکوفا ساخت و به مرحله عمل رساند. هوش هیجانی آموختنی است.

مقیاس های آزمون عبارتند از:

خود آگاهی هیجانی توانایی آگاه بودن و فهم احساس خود.

خود ابزاری  توانایی ابراز احساسات، باورها و افکار صریح و دفاع از مهارت های سازنده و بر حق خود

عزت نفس: توانایی آگاه بودن از ادراک خود، پذیرش خود و احترام به خود.

خودشکوفایی: توانایی درک ظرفیت های بالقوه و انجام چیزی که ی توان انجام داد، تلاش برای انجام دادن و لذت بردن.

استقلال: توانایی هدایت افکار و اعمال خود و آزاد بودن از تمایلات اجتماعی.

همدلی: توانایی آگاه بودن و درک احساسات دیگران و ارزش دادن به آن.

مسئولیت پذیری اجتماعی: توانایی بروز خود به عنوان یک عضو دارای حس همکاری، موثر و سازنده در گروه.

روابط بین فردی: توانایی ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش متقابل که به وسیله نزدیکی عاطفی، صمیمیت، محبت کردن و محبت گرفتن توصیه می شود.

واقع گرایی: توانایی سنجش و هماهنگی، بین چیزی که به طور هیجانی تجربه شده و چیزی که بطور واقعی وجود دارد.

انعطاف پذیری: توانایی سازگار بودن افکار و رفتار با تغییرات محیط و موقعیت ها.

حل مساله: توانایی تشخیص و تعریف مشکلات، به همان خوبی خلق کردن و تحقق بخشیدن راه حل های موثر و بالقوه.

تحمل فشار روانی: توانایی مقاومت کردن در برابر رویدادها، موقعیت های فشار آوردن هیجانات قوی، بدون جادادن و یا رویارویی فعال و مثبت با فشار.

کنترل تکانش: توانایی مقاومت در برابر یک تکانش، سایق یا فعالیت های آزمایشی و یا کاهش آنها، بدون جا زدن و یا رویاروی فعال و ثبت با فشار.

خوش بینی: توانایی زیرکانه نگاه کردن به زندگی و تقویت نگرشهای مثبت، حتی در صورت بروز بدبختی و احساسات منفی.

شادمانی: توانایی احساس خوشبختی کردن با زندگی خود، لذت بردن از خود و دیگران، داشتن احساسات مثبت، صریح، مفرح و شوخ.

مقیاس مهارت های درون فردی شامل خود و مقیاس های آگاهی هیجانی خودابرازی احترام به خود خودشکوفایی و استقلال است. مقیاس مهارت های بین فردی شامل خود مقیاس های همدلی، مسئولیت پذیری اجتماعی و روابط بین فردی است. مقیاس مقابله با فشار(کنترل استرس) شامل خرده مقیاسهای تحمل استرس و کنترل تکانه است. مقیاس سازگاری شامل خرده مقیاس های انعطاف پذیری، حل مسئله و واقعیت سنجی است و مقیاس خلق کلی شامل خرده مقیاس های شادی و خوش بینی است.

درباره نویسنده

پریسا نعیمی

نویسنده و عضو تیم تحریریه طرحواره, کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی از دانشگاه علامه طباطبایی

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.