به‌جرئت می‌توان گفت که بزرگترین سرمایه‌ی نسل بشر، کودکانند. کودکان امید آینده‌ی ما هستند. راهنمایی و هدایت درست کودکان، طبق علاقه و ذوق و استعداد خودشان، و نه با اجبار وظیفه‌ای مهم و ارزشمند است.

وقتی کودکان به سنین نوجوانی می­رسند، شروع می­کنند به پرسش در مورد مرزهایی که پیش از این برای آنها تعیین شده بود. در این مرحله انها احساس می کنند قادرند درست و غلط را از هم تشخیص دهند و از پیروی کردن قوانینی که فکر می­کنند ناعادلانه و غیرضروری است، خودداری می کنند. همین‌طور که کودکان بزرگ می­شوند، شروع به سرکشی می­کنند، گاهی اوقات والدین احساس می­کنند که نیاز دارند تا سلطه خود را بر روی کودکان جهت کنترل کردن انها افزایش دهند. اما تمامی این کار­ها در نهایت موجب شکاف بین والدین و فرزندان می­ شود.

اگر بگوییم که با آموزش و تمرین می‌توانید هوش کودکان را پرورش دهید، تعجب می‌کنید؟ ذهنیت رشد یعنی باور به اینکه می‌توانیم هوشمان را پرورش بدهیم. دکتر کارول دوک، از محققان دانشگاه استنفورد، اصطلاح «ذهنیت رشد» را ابداع کرد.

اشتباهات رایجی وجود دارند که اغلب والدین بدون اینکه بدانند در پرورش فرزندان خود مرتکب آنها می‌شوند. این اشتباهات نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت کودکان دارند و شاید امکانِ داشتن آینده‌ای خوب را از آنها بگیرند.

بی‌شک، شیوه تربیت فرزندان تأثیر بسیاری روی موفقیت در زندگی و آینده آنها دارد. پدر و مادرِ آگاهی که روش‌های درست برخورد با فرزند خود را می‌دانند و از روش‌های درست تربیتی استفاده می‌کنند، نقش مهمی در موفقیت و پیشرفت او در زندگی دارند.

بیشتر والدین سلامت جسم فرزندانشان را عالی حفظ می‌کنند؛ همه تلاش خود را می‌کنند که کودک خوب غذا بخورد، واکسن‌هایش را سر وقت دریافت کند و از نظر بدنی فعال باشد. سلامت عاطفی و روانی کودک هم به‌اندازه سلامت جسمانی او مهم است.

شنیدن جمله‌ی «عجب بچه‌ی لوس و بی‌تربیتی!» برای پدر و مادرها خوشایند نیست. اما حقیقت این است که بسیاری از والدین با کودکانی لوس، پرخاشگر و بی‌ادب دست و پنجه نرم می‌کنند و در اغلب موارد به خواسته‌های آنها تن می‌دهند.

کتابخوانی یکی از بهترین روش‌ها برای آموختن و تقویت خلاقیت کودک است. اما در دنیای اسباب‌بازی‌های رنگارنگ و بازی‌های ویدئویی، تربیت کودک کتابخوان کار ساده‌ای نیست. هرچند شاید پرورش میل کتابخوانی در کودکان دشوار باشد، روش‌های گوناگونی برای این کار وجود دارد.

برخی رفتارهای خلاف هنجار یا خلاف قوانین در مراحل استقلال‌طلبی و خودمختاری کودک طبیعی‌اند، اما اگر این رفتارها به تناوب و با شدت زیاد رخ دهند، ممکن است بیانگر نوعی اختلال رفتاری کودکان باشند.

اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری، نام کلی‌ای است که طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می‌شود. اختلال یادگیری به معنای نقص در هوش یا انگیزه‌ نیست. کودکان دچار اختلال یادگیری تنبل یا کودن نیستند، در حقیقت اکثر آنها به اندازه‌ی سایرین باهوش هستند و فقط مغزشان به طریقه‌ی متفاوتی عمل می‌کند.