Select Page

اختلال سلوک، تعریف و نشانه ها

اختلال سلوک، تعریف و نشانه ها

اختلال سلوک معمولاً از اواخر کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می شود و در پسران بیشتر از دختران دیده می شود. به طور کلی، کودکان مبتلا به اختلال رفتاری سلوک خودخواه هستند، ارتباط خوبی با دیگران ندارند و احساس گناه و عذاب وجدان نمی کنند. آنها اغلب رفتار دیگران را به عنوان تهدید سو برداشت می کنند و واکنش تهاجمی نشان دهند. کودکان و نوجوانانی که اختلال سلوک دارند، ممکن است قلدری، تهدید و درگیری های مکرر از خود نشان دهند و نسبت به حیوانات بی رحم باشند. برخی از این کودکان مبتلا به اختلال سلوک خصوصاً با آتش سوزی به اموال دیگران آسیب می رسانند. آنها ممکن است فریبکار باشند یا دست به سرقت بزنند. نقض جدی قوانین یکی از ویژگی های بارز آنها است که شامل فرار از خانه و فرار از مدرسه هم می شود. دختران مبتلا به اختلال سلوک کمتر از پسران از نظر جسمی پرخاشگری می کنند. آنها معمولا درگیر پرخشگری کلامی هستند، دروغ می گویند، دچار سوء مصرف مواد می شوند و گاهی وارد روابط جنسی پرخطر می شوند.

در ادامه بخوانید:

اختلال سلوک، تعریف و نشانه ها

تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به اختلال سلوک تا بزرگسالی بهبود پیدا می کنند. هرچه کودک هنگام شروع اختلال سلوک کوچکتر باشد، احتمال ادامه رفتار بیشتر است. بزرگسالانی که چنین رفتاری در آنها ادامه دارد اغلب با مشکلات قانونی روبرو می شوند، به طور کلی حقوق دیگران را نقض می کنند که اینگونه افراد با اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص برچسب می خورند.

معیارهای تشخیصی DSM IV برای اختلال سلوک

یک الگوی رفتاری تکراری و مداوم که در آن حقوق اساسی دیگران یا هنجارها یا قواعد اجتماعی عمده مناسب سن افراد نقض می شود، که حداقل با سه (یا بیشتر) از معیارهای زیر در طول ۱۲ ماه گذشته روبرو باشد:

  • پرخاشگری نسبت به مردم و حیوانات
  • اغلب دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، تهدید می کند یا آنها را می ترساند.
  • اغلب آغازگر دعواهای بدنی هستند
  • استفاده از سلاح های آسیب زننده که می تواند صدمات جسمی جدی به دیگران وارد کند (به عنوان مثال، چوب، آجر ، بطری شکسته، چاقو، اسلحه)
  • آسیب رساندن به مردم
  • آسیب رساندن جسمی به حیوانات
  • وادار کردن افراد به رابطه جنسی
  • تخریب اموال
  • اقدام به آتش سوزی با قصد ایجاد خسارت جدی
  • نابود کردن اموال دیگران
  • فریبکاری یا دزدی
  • ورود به خانه یا ماشین دیگران
  • دروغ گویی برای بدست آوردن کالا یا امتیازات یا اجتناب از تعهدات
  • دزدی های کوچک و بدون دردسر
  • نقض جدی قوانین
  • شب بیرون ماندن با وجود منع والدین
  • فرار کردن از خانه حداقل دو بار در طول زندگی (شروع آن قبل از ۱۳ سالگی)
  • فرار از مدرسه (قبل از ۱۳ سالگی شروع می شود)
  • اختلال فرد باعث اختلال قابل توجه بالینی در عملکرد اجتماعی، تحصیلی یا شغلی می شود.
  • اگر فرد ۱۸ سال یا بیشتر داشته باشد، معیارهای مربوط به اختلال شخصیت ضداجتماعی وجود نداشته باشد.

علل اختلال سلوک

علل اختلال سلوک

در اختلال سلوک هر دو مولفه ژنتیک و محیط نقش دارد. فاکتورهای زیادی وجود دارد که به عقیده محققان در ایجاد این اختلال نقش دارند. به عنوان مثال، به نظر می رسد کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک در پردازش اطلاعات اجتماعی یا نشانه های اجتماعی نقص دارند و ممکن است برخی از آنها در سن کودکی توسط همسالان طرد شده باشند.

اختلال سلوک معمولاً با اختلالات روانپزشکی دیگر دوران کودکی، به ویژه اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) و اختلالات خلقی (مانند افسردگی) همراه است.

درباره نویسنده

مهسا نعیمی

نویسنده و عضو تیم تحریریه طرحواره, کارشناس روان‌شناسی

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.