رابطه بین خلاقیت و علاقه به تنهایی در تحقیقات جدید روانشناسی
نتیجهی تحقیقات جدید محققان دانشگاه بوفالو نیویورک نشان میدهد برخی از افرادی که به تنهایی علاقهمندند، از خلاقیت بیشتری برخوردارند.
درحالیکه پیشازاین «مردمگریزی» یادآور ماجراهایی نظیر والدین مضطربی بود که میخواستند کودکان خجالتیشان را به بازیهای گروهی بعد از مدرسه تشویق کنند، نتیجهی تحقیقات جدید ثابت میکند که باید نگاهی جدید به این ویژگی اخلاقی داشته باشیم.
جولی بوکر، پروفسور دانشکدهی روانشناسی دانشگاه بوفالو، میگوید:
در درجهی اول باید بفهمیم که چرا یک انسان، از حضور در جمع امتناع میکند تا بعد بتوانیم محاسن و معایب این امر را بررسی و برآورد کنیم.
بوکر همچنین تأکید میکند که نمیتوان پیامدهای مردمگریزی را سیاهوسفید دید؛ بلکه باید به انگیزههای اصلی این رویکرد توجه کرد.
این مطالعات عنوان میکند که سه دلیل اصلی برای کنارهگیری اشخاص از جمع موجود دارد: ترس و اضطراب که به خجالتی بودن افراد برمیگردد، اجتناب از گروهها و جوامع به علت بیعلاقگی یا حتی بیزاری از تعاملات اجتماعی و درنهایت ترجیحات و گرایشهای شخصی به تنهایی. این گروه آخر افراد غیر اجتماعی نام دارند؛ زیرا از اینکه وقتشان را در تنهایی سپری کنند، لذت میبرند.
بوکر در تحقیقاتش، انگیزههای انزواطلبی ۲۹۵ داوطلب شرکتکننده در این مطالعات را مورد بررسی قرار داده است و درصد خلاقیت، حساسیت، اضطراب، علائم افسردگی، پرخاشگری و دیگر ویژگیهایی که روی رفتار و خواستههای آنان تأثیر میگذارد، محاسبه کرده است. نتایج نهایی گویای این امر بودند که افراد «غیر اجتماعی»، خلاقیت بیشتری نسبت به سایر مردم معمولی داشتند.
بوکر میگوید:
اگر متوجه شدید برنامهی آخر هفتهی خود را با دوستانتان کنسل کردهاید تا در خانه تنها بمانید و یک کتاب خوب مطالعه کنید یا در تنهایی کمی قدم بزنید، شاید شما هم باید منتظر ایدههای خلاقانهی جدیتان باشید!
اگر شما هم از افرادی هستید که معمولاً تنهایی را به حضور در اجتماعات و گروهها ترجیح میدهید، تجربهی خودتان را با ما در میان بگذارید. چرا به تنهایی علاقهمندید؟ آیا خودتان را از اطرافیانتان خلاقتر میبینید؟
جدیترین دیدگاهها